ट्रेन, IV, Friends आणि Drama

काही गोष्टी कळूनही वळत नसतात. मग अशा छोट्या गोष्टी कळायला मोठा Drama व्हावा लागतो. तसेच काहीसे झाले माझ्या IV च्या वेळी.  : D

They all were good as friends...पण त्यांना ती special place नव्हते देऊ शकत मी. My college friends. एक अंतर ठेऊन वागत होते आणि त्यांनी कधी ते अंतर पार केले तर मग चिडचिड व्हायची माझी. "hey you ppl are nt my best frnds... So plzz...dnt try to b" असे बर्रेच काहीसे असायचे मनात.

त्याच वेळी IV ची announcement झाली. जायचे होते हे तर नक्की...त्या मुळे थोडे दिवस करू adjust असे ठरवले होते.

जायचा दिवस उजाडला. ३.४५ ची जयपूर super fast होती...बांद्रा terminus हून. आणि नेमके त्या दिवशी driver काकांना उशीर झाला आणि मला घरून निघायलाच २ वाजले.
आणि Sion-Bandra  link road वर असा वाईट traffic jam होता कि ३.३० झाले तरी मी तिथेच. शेवटी मध्ये उतरून मी आणि काकाने धावत जायचे ठरवले. मोठ्ठी bag खांद्यावर घेऊन मी वेड्या सारखी पळत होते. plus Bandra ला बर्रीच तोडफोड केली होती रस्त्यावर तेव्हा...त्यातून वाट काढत...खड्ड्यांवरून उड्या मारत मी धावत होते, वरून तिथून सगळ्यांचे calls...कुठे आहेस...? कुठ पर्यंत आलीस ? वैगरे. अर्ध्या रस्त्यावर असताना friends चा call आला.
"अबे किधर है तू? काही पे भी चढ जा फिलहाल..."
" I can't. मी अजून पोहोचलेच नाहीये."
" @#$% ट्रेन left. :-| "

I was screwed. कित्ती plans केले होते. I wanna go...मला जायचय काहीही करून...इतकेच काळात होते मला.

त्यात धावताना काका चा पाय मुरगळला. तो पर्यंत बाबा आले होते आम्ही जिथे होतो तिथे.( ते direct Bandra terminus पोहोचले होते) मग गाडीतून call आला सरांचा,
"Next stop is Borivali. Try to reach there."
ट्रेन सुटली होती. almost impossible होते. Borivali हून ट्रेन पकडणे.

तरी मी आणि बाबाने try करायचे ठरवले. तिकीट काढले. विरार फास्ट पकडली. 

तिथून सगळ्यांचे calls सुरूच होते. 

" काही झाले नाहीये... अजून वेळ आहे. calm down. बोरीवली हून मिळणारे ट्रेन तुला. so...just chill."

"ok. अभी vileparle गया...तू कहा पे है?"

"तू call cut मत कर. बोरीवली पर्यंत पोहोचलीस कि मग च फोन ठेव."

मी ज्या ट्रेन मध्ये होते, तिथले काहीजण पण वाकून वैगरे बघत होते...माझी ट्रेन कुठ पर्यंत आहे. ( दिसत होती ती ट्रेन...अगदी थोड्याश्या distance ने आम्ही पुढे होतो.) आणि मला धीर देत होते... कि मिळेल ट्रेन तुला...घाबरू नकोस...n all... : p

जसे बोरीवली आले...तशी मी धावत सुटले...( एकदम Jab we met style... : D )
लोकांना धक्के वैगरे देऊन शेवटी एकदाची त्या platform वर पोहोचले आणि ट्रेन आली. :-)
दोन तीन मित्र खाली उतरले माझे समान घेतले आणि आमच्या डब्याकडे पळत सुटलो आम्ही.
आणि Finally ""मला ट्रेन मिळाली"" :-)))

मी आत शिरले आणि सगळे classmates wooohooo करून ओरडले. मला पाणी वैगरे दिले. 

आणि मग माझ्यावर ओरडले. : p

"काही अक्कल आहे तुला...कित्ती tension मध्ये होते सगळे. कोणीही बसले सुद्धा नव्हते तू येई पर्यंत. हमारे group के लोग छोड पर बाकी सब भी खडे थे इधर." 

"We decided k...we ll pull the chain...if u cdnt reach on time at Borivali. n then सब मिलके fine भरेंगे. we calculated amt too...how much each person ll pay..." ( thts sweet :-) )
" जान निकाली हमारी...@#$%^&*" 

"Heena  almost cried." ( OMG :-o rlly? )
" vidhi said k हम लोग भी उतर जाते है बोरीवली पे...वो चढी नही तो. ( They actly said it...I dnt kw whether  they meant that or not...but...इतके बोलणेही खूप आहे...I was touched. )"

खर्रेच शूट करून ठेवायला हवे होते ते सगळे. :-) 

नंतर मला व्यवस्थित बुकलण्यात वैगरे आले... सगळ्यांना tension दिले म्हणून. पण It was fun... :-)

नंतरचे दिवस कसे गेले...कळलही नाही...
I learned it... what I needed to...

अर्थात त्या साठी फार मोठ्ठा Drama घडला ;-)

पण...चलता है... कधीही विसरणार नाही मी हा filmy scene... : D

Life time memory आहे ती...माझ्या साठी आणि माझ्या friends साठी पण... ;-)

ट्रेन सुटली खर्री...पण पकडली तेव्हा अजूनही बर्रेच काही सापडले...नव्याने... :-)