छोटी छोटी सी बात

Collection inspired from Terribly Tiny Tales... :-)

They both told each other...It was just the situation...

But their first kiss never ended up being the last one...
.

.

Now they know it's never JUST the situation!!!

--- --- --- --- --- --- --- --- ---

She went to the city and started smoking all of a sudden

Everybody said ' बडे शहर की हवा लग  गई'

only she knew k वो उसके shirt की smell को कितना miss करती थी
--- --- --- --- --- --- --- --- --- 

They shared chai...sandwiches...notes...stationary...bench...gossips...everything.

Feelings remained withheld

.

.

Now they share memories of what they shared

and try to let out the unshared...through their sighs...

--- --- --- --- --- --- --- --- ---

We have nothing in common...He told her

Her tears spared a smile...later...when...

He just couldn't decide to whom that blue shirt originally belonged...
--- --- --- --- --- --- --- --- --- ---

तिला बाहेर जाऊन भिजायचा होत…चिंब 

'भिजायचं बिजायच असेल तर मागून चालत ये…गाडी  नाही खराब करायची' तो कटकटला 

तिची आवडती पावसाची गाणी लावत…
--------------------------------------------------------------------

मल्हार

बरसताना तो एक सारखाच बरसतो....सगळ्यांवर...

पण प्रत्येकाचे perceptions आणि interpretations वेगळे.
.

राग एक असला तरी सुरांची धाटणी  वेगळी.
.

कोणा कवी साठी तो प्रेरणा होऊन येतो
तर कोणा long distance relationship वाल्या  यक्षांसाठी आठवणीचा दूत बनून येतो
कोणा went into "in a relationship" to "single" वाल्या लोकांसाठी तो वेदनेची बंदिश गातो
कोणा Dreamy single लोकांसाठी तो ओलीचिंब स्वप्न घेऊन येतो.
.
कोणा तानसेन चा  तो मियां कि मल्हार असतो
तर कोणा मीराबाई साठी  प्रेमाचा  मीराबाई कि मल्हार
.
कोणा खवय्या साठी तो खाण्याचे बहाणे घेऊन येतो
कोणा चित्रकारा साठी तो कल्पनेचे रंग  घेऊन येतो
.
कोणा, पाउसवेड्या साठी तो त्याच्या वर प्रेम करण्याची नवनवीन कारणे घेऊन येतो
तर कोणाला देतो दाटलेल्या मेघांतून symbolic depression.
.

कधी तो असतो...चारजू जी कि  मल्हार ...कधी छाया...तर कधी जयंत मल्हार...
कधी सुरदासी ...धुलिया ... तर कधी गौड मल्हार 
.

कोणा छोट्याशा पिल्लांसाठी तो डबक्यात उडी मारून पाणी उडवायचा खेळ घेऊन येतो
कोणा आजी साठी तो, पावसासाठी  दिवा ठेवायच्या  गोड जुन्या  रीतींचा सोहळा घेऊन येतो
.
कोणा corporate वाल्या काकांसाठी तो office च्या काचेवरची थेंबांची नक्षी होऊन येतो
कोणा trekker साठी तो सह्याद्रीची हाक घेऊन येतो
.
कधी तो अडसर बनतो एकमेकांना भेटण्यातला...
तर कधी स्वत:च शाई होऊन...कोणाची तरी Love Story लिहितो
.
कोणा Maithili Thinks वाल्या आळशी मैथिली ला post लिहिण्याचा उत्साह घेऊन येतो.
 कधी शब्दच घेऊन जातो कोणाचे...
तर कधी घेऊन येतो सुंदरसे सूर...
.
जैसो...जिसको नजरिया...जैसो जिसको नूर
वैसे उसपे बरसे...
"मल्हार के सूर"!!!

Relationships, इगो आणि इमरोज

"Hey...dude...wts up..."
"Nothing..."
"काय झाले, your mood doesn't seem good...भांडलास का तिच्याशी?"

"Nah... भांडायला तरी वेळ कुठेय हल्ली तिच्याकडे"

"मुला सरळ शिस्तीत सांग काय झालेय ते "

"nothing यार...she has become so busy these days... now she's GS n all na of college ...सतत काही न काही कामात असतेच ती..."

"Is this really about she's being busy or about she's being GS?

busy ती आधीही असायची. ती पहिल्या पासूनच active आहे. आणि तुही असायचास च कि ह्या सगळ्यात.
आत्ता बदललेय ते फक्त इतकेच कि आत्ता...she has post...She's famous. Everybody is asking for her..."
"मी जळतो तिच्यावर असे म्हणायचेय तुला...or you wanna say that I have male ego n all कि मी माझ्या GF ला famous झालेले बघू शकत नाही?"

"chill dude...chill... I am not saying any of this...It happens..."

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"मग आवडतो ना तुला तो...?"

"कोणी सांगितले तुला...All crap it is..."

" Ok...come on  now girl...तुझ्या बद्दल काही कळायला मला कोणाच्या काही  बोलण्याची गरज नाहीये...तुझ्या सुद्धा...ok?"

" अर्रे यार... खर्रेच नाही...I just hate him..."
"....."

"Dnt give me looks..."
"....."

"आणि तसेही काय फरक पडतो..."

"का...?"

"Like you dnt know only... He is a Chair person of that big...giant...Festival...रोज कुठल्या ना कुठल्या पेपर मध्ये photo येतात त्याचे. News channels are taking his interviews n all... कॉलेज मध्ये तर everybody is like chanting his name."

"मग problem काय आहे तुला...Ulta you should be happy na..."

"Nothing... I just... you know...dnt want to be in relationship...where... everybody will consider me as a LUCKY ONE...
म्हणजे मला सतत येत जाता हे नाही ऐकायाचेय कि ohh... she's soo lucky...she's with him.

किंवा 'but n obvious तिनेच पटवलेय त्याला...' 

You know something like that... म्हणजे तो माझा असल्याचा अभिमान वैगरे ठीक आहे पण सतत I dnt want to feel like he's some Prince on white horse...n I am some poor little comman girl...

हे ऐकायला खूप आगाऊ वाटेल हि...पण उगाच वेड  पांघरून पेडगावला जाण्यात काय अर्थ आहे, खरे ते खरे...

I cant take this. इगो म्हणा किंवा अजून काही... पण after a certain limit... everybody thinks so..."

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

एक जुना  photo सापडला आज मला... documents मध्ये... Amrita Imroj ( Uma Trilok) या पुस्तकातला एक para click केला होता...

खूप आवडला होता मला...

"कोणीतरी इमरोज ना विचारले...'लोग केहते ही आपने आपकी सारी जिंदगी अम्रिता को पंखा करते हि गुजर दि... त्यावर त्यांचे उत्तर होते...'वो कहा जानते ही...उसे पंखा करते करते हवा मुझे भी तो आयी..."

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

किती छान उत्तर आहे हे...कसे जमत असेल स्वताचा इगो...attitude...असा बाजूला ठेवून... आपल्या पार्टनर च मोठेपण इतक्या सहज स्वीकारायला...बाहेरच्या जगात तो/ती ह्याच्याशीच आपली ओळख जोडली गेलीये...हे पचवणे कठीण नसेल जात...?

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

EGO is the only thing...that washes away your all dreams and happiness...कुठे तरी वाचले होते अलीकडे ...

खरे असावे...इगो सोडल्या शिवाय TRUE LOVE n all सापडत नसावे... :-)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

मोठे व्हावे लागेल... दुसर्याचे मोठेपण स्वीकारावे लागेल...happily...तरच माझी स्टोरी पण
"And they lived happily ever after.."ने संपेल. :-)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

कळतेय हळू हळू...वळायला थोडासा वेळ तरी लागेल... :-) 

ट्रेन, IV, Friends आणि Drama

काही गोष्टी कळूनही वळत नसतात. मग अशा छोट्या गोष्टी कळायला मोठा Drama व्हावा लागतो. तसेच काहीसे झाले माझ्या IV च्या वेळी.  : D

They all were good as friends...पण त्यांना ती special place नव्हते देऊ शकत मी. My college friends. एक अंतर ठेऊन वागत होते आणि त्यांनी कधी ते अंतर पार केले तर मग चिडचिड व्हायची माझी. "hey you ppl are nt my best frnds... So plzz...dnt try to b" असे बर्रेच काहीसे असायचे मनात.

त्याच वेळी IV ची announcement झाली. जायचे होते हे तर नक्की...त्या मुळे थोडे दिवस करू adjust असे ठरवले होते.

जायचा दिवस उजाडला. ३.४५ ची जयपूर super fast होती...बांद्रा terminus हून. आणि नेमके त्या दिवशी driver काकांना उशीर झाला आणि मला घरून निघायलाच २ वाजले.
आणि Sion-Bandra  link road वर असा वाईट traffic jam होता कि ३.३० झाले तरी मी तिथेच. शेवटी मध्ये उतरून मी आणि काकाने धावत जायचे ठरवले. मोठ्ठी bag खांद्यावर घेऊन मी वेड्या सारखी पळत होते. plus Bandra ला बर्रीच तोडफोड केली होती रस्त्यावर तेव्हा...त्यातून वाट काढत...खड्ड्यांवरून उड्या मारत मी धावत होते, वरून तिथून सगळ्यांचे calls...कुठे आहेस...? कुठ पर्यंत आलीस ? वैगरे. अर्ध्या रस्त्यावर असताना friends चा call आला.
"अबे किधर है तू? काही पे भी चढ जा फिलहाल..."
" I can't. मी अजून पोहोचलेच नाहीये."
" @#$% ट्रेन left. :-| "

I was screwed. कित्ती plans केले होते. I wanna go...मला जायचय काहीही करून...इतकेच काळात होते मला.

त्यात धावताना काका चा पाय मुरगळला. तो पर्यंत बाबा आले होते आम्ही जिथे होतो तिथे.( ते direct Bandra terminus पोहोचले होते) मग गाडीतून call आला सरांचा,
"Next stop is Borivali. Try to reach there."
ट्रेन सुटली होती. almost impossible होते. Borivali हून ट्रेन पकडणे.

तरी मी आणि बाबाने try करायचे ठरवले. तिकीट काढले. विरार फास्ट पकडली. 

तिथून सगळ्यांचे calls सुरूच होते. 

" काही झाले नाहीये... अजून वेळ आहे. calm down. बोरीवली हून मिळणारे ट्रेन तुला. so...just chill."

"ok. अभी vileparle गया...तू कहा पे है?"

"तू call cut मत कर. बोरीवली पर्यंत पोहोचलीस कि मग च फोन ठेव."

मी ज्या ट्रेन मध्ये होते, तिथले काहीजण पण वाकून वैगरे बघत होते...माझी ट्रेन कुठ पर्यंत आहे. ( दिसत होती ती ट्रेन...अगदी थोड्याश्या distance ने आम्ही पुढे होतो.) आणि मला धीर देत होते... कि मिळेल ट्रेन तुला...घाबरू नकोस...n all... : p

जसे बोरीवली आले...तशी मी धावत सुटले...( एकदम Jab we met style... : D )
लोकांना धक्के वैगरे देऊन शेवटी एकदाची त्या platform वर पोहोचले आणि ट्रेन आली. :-)
दोन तीन मित्र खाली उतरले माझे समान घेतले आणि आमच्या डब्याकडे पळत सुटलो आम्ही.
आणि Finally ""मला ट्रेन मिळाली"" :-)))

मी आत शिरले आणि सगळे classmates wooohooo करून ओरडले. मला पाणी वैगरे दिले. 

आणि मग माझ्यावर ओरडले. : p

"काही अक्कल आहे तुला...कित्ती tension मध्ये होते सगळे. कोणीही बसले सुद्धा नव्हते तू येई पर्यंत. हमारे group के लोग छोड पर बाकी सब भी खडे थे इधर." 

"We decided k...we ll pull the chain...if u cdnt reach on time at Borivali. n then सब मिलके fine भरेंगे. we calculated amt too...how much each person ll pay..." ( thts sweet :-) )
" जान निकाली हमारी...@#$%^&*" 

"Heena  almost cried." ( OMG :-o rlly? )
" vidhi said k हम लोग भी उतर जाते है बोरीवली पे...वो चढी नही तो. ( They actly said it...I dnt kw whether  they meant that or not...but...इतके बोलणेही खूप आहे...I was touched. )"

खर्रेच शूट करून ठेवायला हवे होते ते सगळे. :-) 

नंतर मला व्यवस्थित बुकलण्यात वैगरे आले... सगळ्यांना tension दिले म्हणून. पण It was fun... :-)

नंतरचे दिवस कसे गेले...कळलही नाही...
I learned it... what I needed to...

अर्थात त्या साठी फार मोठ्ठा Drama घडला ;-)

पण...चलता है... कधीही विसरणार नाही मी हा filmy scene... : D

Life time memory आहे ती...माझ्या साठी आणि माझ्या friends साठी पण... ;-)

ट्रेन सुटली खर्री...पण पकडली तेव्हा अजूनही बर्रेच काही सापडले...नव्याने... :-) 

Thank you...

आज bdy आहे माझ्या ब्लॉग चा...
तुमच्या सगळ्यांच्या sweet sweet comments आणि support मुळे रडत खडत का होईना पण सुरु राहिला माझा ब्लॉग.
3 years...It was really nice journey...
छान छान दादा आणि ताया मिळाल्या... 'लहान blogger' म्हणून लाड झाले...
राग, वैताग सगळे share करायला मिळाले...कौतुक, motivation मिळाले...
ह्या ३ वर्षात... बंद करून टाकू आता ब्लॉग असे कित्ती तरी वेळा आल्र मनात...पण नाही करवले माझ्याच्याने असे...
"Maithili Thinks" bcm part of my life... :-) N so...all of u... :-)
THANKS....for reading my crap...Thanks for showing interest in it...Thanks for givig me lttl space in your life...Thnks for helping me when my violin broke...Thnks for listening all those "weird sounds" as MUSIC...
Thnks for evrythng... :-)

भ्याड हल्ला (???)

बॉम्बस्फोटानंतर जागो जागी तत्परतेने श्रद्धांजली, निषेधाचे फलक लागले. ( इतकी तत्परता हवी तिथे दाखवली असती तर...असो...)
तर त्यातल्या एका फलकात "बॉम्बस्फोटाच्या भ्याड हल्ल्याचा" निषेध केला होता.
"भ्याड हल्ला"...???
ते इथे तुमच्या देशात तुमच्या नाक्कावर टिच्चून दिवाळीत फटाके फोडावेत इतक्या सहजतेने बॉम्बस्फोट करतात...
तुम्ही त्यांचे काहीही वाकडे करू शकत नाही ह्याची जणू खात्री बाळगून येता जाता तुम्हाला टपल्या मारतात.
तुम्ही षंढपणे 'प्रत्येक हल्ला सरकार रोखू शकत नाही..." अशी तुमच्या नाकर्तेपणाची जाहीर कबुली देता...
आणि त्यांच्या हल्ल्यांना भ्याड हल्ले कसले म्हणता...?
तुम्ही नाकर्ते आहात राव...ते भ्याड वैगरे मुळ्ळीच नाहीयेत...मुळ्ळीच नाही :-( :-( :-(

मी आणि violin

नीट वाजतच नव्हते violin. Positions बरोबर होत्या....bow हि perfect होता पण बिनसले होते काहीतरी...
हवे तसे सूर उमटतच नव्हते...
.
.
खूप दिवसांनी लिहितेय ब्लॉग वर. हे काही नवीन नाही म्हणा, पण ह्या वेळी आळशीपणा एवढेच कारण नव्हते. काही सुचत नव्हते असेही नाही...
लिहायला सुरुवात हि केली बरेचदा...पण दोन चार शब्द लिहून झाल्यावर, लिहावसे वाटेच ना...
.
.
खूप काही try केले...तारा पुसून घेतल्या...bow चे tension कमी जास्त करून पाहिले...पण काही केल्या सूर नाही सापडले.
.
.
खूप पसारा झाला होता आतल्या आत. अस्ताव्यस्त पडले होते सगळे विचार...एक मेकात अडकून गुंता झाला होता सगळ्याचा.
काही बोलायला गेले कि भांडण च व्हायचे...माझ्या सगळ्या बोलण्याचा उलटा अर्थ च निघत होता.
.
.
एवढे सगळे केल्या नंतर मात्र violin पेटीत ठेऊन दिले. नाहीच वाजवायचे मला...हड्ड...गेले उडत...
.
.
गप्प च बसणारे आत्ता. कोणाशी काही बोलायचेच नाही मुळी मला.
.
.
पण कित्ती दिवस बंद ठेवणार ना...violin...पेटीत. कसे तरीच व्हायला लागले. वाजवत राहिल्या शिवाय कसे कळणार कुठे काय बिनसतंय ते...?
.
.
बोलायला हवे... मनातला कचरा काढून टाकल्या शिवाय नव्या साठी जागाच नै उरणार...ज्याच्या वर राग होता त्याला तसे स्पष्ट सांगून टाकले.
हे जे काही तू वागला आहेस...ते नाही आवडलेय मला. उग्गाच गोड गोड राहण्या साठी खोटे बोलून काय फायदा...?
ना धड चांगले वागता येत...आणि ना धड शिव्या घालता येत. आणि मग असा त्रास होत राहतो.
.
.
situation कोणतीही, कशीही असली तरी, पळून जाण्याने काहीच सध्या होत नाही...हे कळतेय हळू हळू...
बोलायला हवेच...घुसमट वाढवण्या पेक्षा बोलून मोकळे झालेलं बरे,
.
.
Tuning केलेय आत्ता...सूर हि सापडतायत...छानसे काही वाजेल बहुदा आत्ता. आणि काही झाले तरी...आत्ता पेटीत नै बंद करायचे...हेही ठरलेय माझे. :-)