संवाद

"जल्दी चल...लेट हो रहा है...mam will not allow us to enter..."

" अरे वोह क्या उसकी माँ भी लेगी class में...चल तू...इतना क्या डरने का..."

" ओये होए... तो white shirt बघ...लवकर...सहिये ना...? "

" ही वेळ आहे का...मुले बघायची...? मूर्ख..."

" का? तू काय मुहूर्त काढून ठेवालायस का... special...? "

" दरवाजा तू knock कर..."

" May I come in mam...?"

" You are too early for next lecture बेटा..."

"-----"

"come in"

" Thank you mam..."

" अबे ऐ...रफ बुक है क्या? अच्छा चल पेज फाड़ के दे... और पेन कौन देगा..."

" Assignment complete आहे का...?"

"????????"

" हे राम... तुला विचारले हीच चूक झाली..."

" माहित्ये ना...मग कशाला विचारलेस... !@#$%^&?"

" Useless..."

" हेय guys...क्या करनेका...? lec बैठना है k bunk मारनेका...?

" coin टॉस kar... हेड आया तो बैठनेका"

" हेड... :("

" तो टेल आने तक टॉस कर... :P"

"@#$%^&"

" पक रहा है रे..."

" जीव दे मग... हा पण आधी...माझे ११ Rs परत कर...zerox चे... :P"

" @#$%^&*"

" ऐ उधर देख..तेरी वाली जा रही है...किसी और के साथ है..."

" @#$%^&*("

"भूक लगी है...किधर जाने का...? Mac D...CCD...खाऊ गल्ली...?

कोरस : " Canteen" :-D

कविता ;-)

एक मित्राला काही कारणास्तव एक कविता लिहून हवी होती, नविन नविन प्रेमात पडलेल्या मुलाच्या point of view मधून काहीतरी लिहून हवे होते त्याला...
तेव्हा हे लिहून दिले होते....बर्रेच दिवस झाले ब्लॉग वर काही लिहिले नाही म्हणून आणि आज काल buzz वर सगळ्याना कवितेचा कीड़ा चावला आहे, तेव्हा म्हटले मी ही ब्लॉग वर एकदा पद्य publish करून बघते... so, here it is... :-)
कसे सांगू मित्रा
काय वाटतय मला
पहिल्यांदाच तिला बघितल्यावर हा पोरगा बरबाद झाला
खाणे, पिणे झोपणे सगळाच वांदा झाला
प्रेमात पडलो यारा...मी प्रेमात पडलो यारा...

डोळ्याच्या कोपर्यातुन हळूच बघणे
गालाला खळी पाडून गोड गोड हसणे
नजरेसमोरून माझ्या काही केल्या जात नाही
तिच्या शिवाय दिवस माझा उगवत नाही , मावळत नाही
तिच्याशी एकदा बोलायला जीव वेडा झाला
प्रेमात पडलो यारा...मी प्रेमात पडलो

नविन वाटे जग सारे, नविन सागर, नवा कीनारा
नविन चन्द्र नविन तारा
नविन पाउस नवा वारा
च्यायला आज काल कवितेच्या ओळी ही लागल्या सुचायला
प्रेमात पडलो यारा...मी प्रेमात पडलो यारा...

कट्ट्यावर आजकल जीव कसाबसा रमवतो
शिवी देताना ती बाजूला नसल्याची खात्री करून घेतो
वेळेवर जातो कॉलेजला, सगळी lectures attend करतो
बस,, मी सभ्य मुलगा आहे याच्या वर विश्वास तिचा बसावा
कारण मी प्रेमात पडलो यारा...मी प्रेमात पडलो यारा...!!! :-)

नया कॉलेज, नया प्यार, आणि पोपट...

तिच्या साठी तेव्हा campus मधली प्रत्येक कळी उमलत होती.

हळूच त्याला बघताना , गालावर पुसटशी खळी उमटत होती

जास्तच अलंकारिक झाले न..पण असेच काहीसे सुचत होते तेव्हा तिला...!

साधे नाव ही माहित नव्हते कित्येक दिवस...!

कित्ती खट पट केली होती....नाव , त्याच्या lectures चे timings वैगरे शोधण्या साठी

हुश... ;-)

हळू हळू ओळख वाढली...बोलणे वाढले

कधी usual talk तर कधी थोडेसे flirting :P व्हायला लागले

कधी कधी मनात यायचे तिच्या...ह्याला कळले आपल्या मनातले तर बरे होइल

पण दुसर्याच क्षणी वाटायचे नको राव, जे आणि जसे चाललेय तेच बरेय...ह्याला कळले तर मजाच निघून जाइल सगळी...काही excitement च राहणार नै...!!!

आणि अचानक तिची ती तिने परत मागुन घेतलेली wish, त्याला सगळे कळावे वाली

न जाणो कशी पण च्यायला पूर्ण झाली

मग काय, माशीच शिंकली, आणि तिची ती सगळी excitement पार विरघळून गेली...

तिला तो तसा नक्कोच होता कधी...पण कोणी तरी आवडण्याचे ते मस्त फीलिंग मात्र हवे होते !

आत्ता... त्याला बघण्यासाठी इथून तिथे उगीचच फिरण्यात, मैत्रिणीला फ़ोन करून " अरे आज क्या बोला पता है वोह...सुन ना कमीनी..." ऐकवण्यात, आणि इतराना मात्र " No re..nthng like tht...I dnt like any one...Rather m nt interested at all in such crappy things..." सांगण्यात काही मज्जाच उरली नव्हती...
कारण आत्ता ती खर्रेच ह्या Crappy thing मधे interested नव्हती...!!!
:-( :-( :-(

आपुल्याच बोली वरती कुणाची मालकी...???

खूप दिवसां पासून ह्या विषय वर लिहायचे मनात होते, पण राहूनच गेले... आळशी पणा मुळे... असो, तर
point is, हल्ली मराठी बोलणे किंवा मराठीचा बोलण्याचा आग्रह धरणे हा एखाद्या पक्षाचा, माणसाचा trade mark होउन गेलाय. बर्याचदा तुम्ही मराठीत बोलण्याचा आग्रह वैगरे केला तर..."ओहो राज ठाकरे influence हां..." किंवा... "मनसे झिंदाबाद" असाच काहीतरी ऐकायला मिळते. निदान मला तरी बर्याचदा असा अनुभव आलाय.
एकदा कॉलेज मधे दोन मराठी मुली एकमेकांशी हिंदीत बोलत असताना मी त्याना टोकले...तुम्ही दोघी मराठीच आहात न...मग एकमेकींशी हिंदीत का बोलताय, तर मला मिनिएचर राज ठरवण्यात आले.
क्लास मधे सुद्धा एकदा, एक teacher ने मला विचारले होते, " तू हमेशा मराठी में क्यों बोलती है...? राज ठाकरे की follower है क्या? "
मला खर्रेच कळत नाही मराठी बोलणे कुणाची मक्तेदारी आहे का...? मी मराठी आहे म्हणून मराठी बोलते...that's it... त्यात कुठल्या राजकीय पक्षाचा किंवा एखाद्या माणसाचा वारंवार उल्लेख करण्याची काय गरज? आणि माझ्याच राज्यात माझीच भाषा बोलण्याची सहज कृति इतकी noticeable ठरत असेल तर ही खर्रेच काळजीची गोष्ट आहे...!!!

परीक्षा...

का...का...येतात ह्या परीक्षा...??? परिक्षेची तारीख declare झाल्या झाल्या मी बोम्बा ठोकायला सुरुवात केली...!!!
तितक्यात एक मैत्रीण माझ्या जवळ आली...आणि तोफ सुरु केली...."तेरे पास FHS notes है क्या? पता भी है तुझे की mam ने किस chapter के नोट्स दिए है...??? अच्छा...और Important questions जो mam ने दिए थे उस दिन जब तू book में Hello Kity के Drawings बना रही थी...वोह भी नहीं होंगे ना...???"
मी completely clueless...!!! :(
आणि मग तोफ पार्ट २ सुरु... " ह्या घे नोट्स.....सुधारणार नाही ना तू कधी..."

माझ्या चेहर्यावर गोड smile... :-) आणि Thank you चे invisible tags... ;-)
आणि मग पूर्ण दिवसभर हेच सुरु....एकमेकांची विचारपूस। तुझ्या कड़े हे आहे का? ते हवेय का?
"अरे..तुला Accounts शिकवायचे आहे न..? चल आत्ताच शिकवते पटकन.. " Hey...guys...I have Law notes...That day some one asked me about it...want it...?" असे संवाद सुरु होते...
नेहमी स्वताच्या धुंदीत असणारे cute couples इतरांशी शिस्तीत बोलत होते. Attitude देणारे लोक सुद्धा सगळ्याँशी चांगले वागत होते...!!!
Team work चे महत्व समजावे म्हणून दिलेल्या group projects, group assignment submission ने झाले नव्हते ते ह्या परीक्षां मुळे झाले...!!!
At the end of the day...."ह्या परीक्षा का असतात???" ह्याचे उत्तर मला मिळाले होते... :-)

अनुवाद...( ??? )

देवेन दादा कडून खो मिळाल्यामुळे हे अनुवाद वैगरे करण्याचे धाडस मी करत्येय...नाही तर कधी चुकुनही ह्या प्रकारच्या वाटेला मी गेले नसते...( देवेन दादा कडून खाऊ मिळाला पाहिजे मला ह्या धाडसासाठी... :P आणि निमूट पणे त्याचे ऐकल्या बद्दल पण... ;) )
असो, तर... मी दोन गाण्यांचा भावानुवाद केलाय. पहिले गाणे, गौरव चे college days... हे माझे खूप आवडते गाणे आहे...त्याची वाट लावायला नको होती मी खरेतर पण सद्ध्या मी खर्रेच खूप miss करत्येय माझे जुने कॉलेज.
त्या मुळे ह्याचा अनुवाद केला...
Original lyrics -
कब मिलेंगे नजाने हम यारों फिरसे सभी...
लौट कर अब न आयेंगे वोह मस्ती भरे दिन कभी
हो....दिल ये अपना कहे के ऐ दोस्तों...
I m really gonna miss this place
M gonna miss my college days
याद हैं वोह सारे lectures हमने जो बंक किये थे
proxy का पकड़ा जाना और लफड़े क्या कम किये थे
मिलके लिखना वोह journals और submission लास्ट min पे
exms की वोह तय्यारी और लिखना वोह तीन घंटे और बाहर आके वोह कहना
" साला क्या बेक्कार पेपर सेट किया था यार..."
मिलता 1st class कभी यंहा तो लगती थी KT कभी
लौट कर अब न आयेंगे वोह मस्ती भरे दिन कभी
ओ दिल अपना कहे के ऐ दोस्तों
M really gonna miss this place
M gonna miss my collge days
याद आयेंगे teachers हमको दिल से हमेशा
याद आएगा ये campus और इसकी अपनी दुनिया
ओ याद हमेशा ये आशियाँ
ओ
M really gonna miss this place
M gonna miss my college days.......
अनुवाद -
पुन्हा केव्हा भेटू आपण सगळे, माहीत नाही
मजेचे हे दिवस कधी परतुनी न येती
मन माझे म्हणतय... मित्रानो
ही जागा मी खूप miss करणार आहे...आणि हे सुंदर दिवस माझ्या कायमचे स्मरणात राहणार आहेत
आठवतायत ती सगळी lectures आपण जी बंक केलेली
proxy चे पकडले जाणे
आणि लफडी काय कमी केलेली
मिळून लिहिणे ते Journal आणि देणे शेवटच्या क्षणाला
परिक्षेची तयारी करणे आणि तीन तास पेपर खरडणे
आणि बाहर येउन बोंब ठोकणे....च्यायला काय बेक्कार पेपर सेट केला होता यार
मिळायचा 1st class कधी येथे तर लागायची KT कधी
मजेचे दिवस हे परतुनी न कधी येती
हो...मन माझे म्हणतय की दोस्तहो....ही जागा मी मिस करणारे आणि हे फूल पंखी दिवस माझ्या कायमचे स्मरणात राहणार आहेत
आठवतील सगळे teachers मनापासून नेहमी
आठवेल हा campus, आणि इथली दुनिया वेगळी
ho ...आणि आठवतील टवाळक्या इथे केलेल्या....
ओ...मी ही जागा खूप मिस करणार आहे...आणि हे कॉलेज चे दिवस माझ्या नेहमी स्मरणात राहणार आहेत
हुश्ह....!!! संपले बुवा एकदाचे...( perfect ओळखले की नै मी तुमच्या मनातले...)
आता दुसरा अनुवाद.....
पुढच्या पोस्ट मधे.............. तुम्हाला पण कित्ती torture करायचे नै का मी....??? आत्ता पुरते एवढा त्रास बास....

माझे widget code

माझ्या ब्लॉग चे पण widget code आहे आत्ता...Yeeppiieee...(चला पांचटपणा खूप झाला...)
तर, माझ्या ब्लॉग चे widget code तयार करून दिलय मला अभिजित वैद्य दादा ने. जाम पीडले बुआ मी त्याला...
आणि नंतर ते blog वर चिकटवताना सुहास दादा ला पण. दोघानी केलेल्या मदती बद्दल त्याना पुन्हा एकदा खूप खूप Thanks...!!! :)
बर्र, आत्ता थोडेसे image बद्दल..., जेव्हा पहिल्यांदा widget बनवायचे मनात आले ना, तेव्हा पासून हीच image होती डोक्यात. Maithili Thinks नावाला एकदम perfectly suit होणारी. बघा न ती पण विचार करत्येय...( "पण" ह्या शब्दातून मला काय व्यक्त करायचेय हे कळले असेलच नै का तुम्हाला... ;) )
असो, तर widget code कसा वाटला...ते कळवा नक्की... :)

माझा अव्यवस्थितपणा

माझा अव्यवस्थितपणा...खरेतर ह्या विषयावर पोस्ट लिहिणे म्हणजे स्वताच स्वत:चा कचरा करून घेण्या सारखे आहे...पण अत्ता मी आहे अशी तर आहे...काय करणार...? आणि तसेही इथे सगळे "आपलेच" आहेत...सो, लिहुयात बिनधास्त, असा विचार करून मी लिहितेय एकदाचे...!!!
मी ह्या विषयावर लिहिणार आहे असे जेव्हा माझ्या एक मैत्रिणीला सांगितले तेव्हा ती म्हणाली , " ब्लॉग वर प्रबंध पण लिहिता येतो...? " सो, माझ्या बाबतीत ह्या विषयाचा आवाका केवढा मोठा आहे हे तुम्हाला कळले असेलच...पण काळजी करू नका...एवढा वेळ नाही पकवणार मी ( शेवटी स्वत:ची लाज किती काढायची याला पण लिमिट आहे न) तर, मी अत्यंत पसारेबाज, अव्यवस्थित , impossible, horrible, त्रासदायक अशी कार्टी आहे...( असे इतरांचे मत आहे माझ्या बाबतीत) :(
माझ्या गोष्टी कधी जागेवर मिळत नाहीत, मी घरी असले की घराचा उकिरडा होतो, माझे कपाट उघडल्या नंतर जर कोणी ढाल घेउन उभे नाही राहिले तर त्यांची खैर नाही, माझ्या कपाटातून किंवा माझा वावर असलेल्या कुठल्याही जागेतून हवी ती गोष्ट किमान एक तासात शोधून काढणार्या व्यक्तीला पुरस्काराने सन्मानित करायला हवे, मला जर Nepolian भेटला असता तर त्याने सगळ्या Alphabetical orders चे नियम मोडून Dictionery च्या पहिल्या पानावर IMPOSSIBLE हा शब्द लिहिला असता...अशीही काही मते आहेत त्यांची माझ्या बाबतीत... ( एक छोट्याशा मुलीला कित्ती ऐकवतात ही माणसे?? )
माझ्या ह्या गुणा मुळे मी रोज न चुकता सकाळ, दुपार, संध्याकाळ आई बाबा आणि मित्र मैत्रिणीन्च्या शिव्या खात असते...अर्थात त्याना पूर्ण आधिकार आहे ह्याचा...!!! ( का ते सांगत नाही इथे...नाहीतर सहनुभूतिचा पूर येइल...) पण खर्रेच खूप त्रास दिलाय मी त्याना...
शाळेत असताना माझ्या मैत्रिणी माझी bag भरायच्या..,माझी बेंच पार्टनर तर बिच्चारी टिचकी मारली तरी खाली पडेल इतक्य कमी जागेत बसायची...माझ्या वस्तु सगळा वर्ग मिळून सम्भाळायचा...दहावीत असताना तर आई ने दोन फ्रेंड्स ना जबाबदारी दिलेली माझ्या वस्तुंची...त्या माझे हॉल टिकेट, stationery सगळे चेक करून, bag मधे भरून मगच बाहेर पडायच्या...
हे सगळे झाले त्यांच्या पॉइंट ऑफ़ view मधून, पण माझे म्हाणणे असे आहे की ह्यातच जास्त मज्जा येते...Its fun...म्हणजे बघा ना सगळ्या वस्तु जर जागच्या जागी सापडायला लागल्या तर सकाळी घरून निघतानाची घाई गड़बड़, कटकट , स्वत:लाच घातलेल्या शिव्या , सैरभैर पणा miss कराल ना? घर "घर" वाटेल? कधीतरी एकदा आई चा ओरडा खाल्ल्या नंतर किंवा परिस्थिति अगदीच हाताबाहेर गेल्या नंतर आवरावा लागलेला पसारा...आणि तो आवरताना खूप दिवसांपूर्वी हरवलेली एखादी वस्तु मिळाल्या नंतरचा आनंद सुद्धा miss कराल न??? आणि इतकेच काय तुमच्या आजू बाजुच्या 'अशा' व्यक्ति सुधारल्या न तरी त्यांचा पसारा तुम्ही खात्रीने miss कराल...!!! :)

पाउस

कित्ती सही वाटतय न, पहिला पाउस आलाय....! हिरवीगार झाडे, चकचकीत रस्ते, raincoat छत्र्या घेण्यासाठी दुकानात झालेली गर्दी, पाणी साठलेल्या प्रत्येक खड्ड्यात दोन्ही पाय एकत्र करून उडी मारणारी लहान मुले, एकाच छत्री तून जवळ जवळ भिजतच चालणारी couples, हे सगळे पाहणे सुद्धा कित्ती रेफ्रेशिंग असते नै...!!!
पण अर्थात सगळ्यानाच पाउस इतकाच आणि असाच सुंदर वाटतो असे नाही... मला तर आधी पटायचेच नाही की पाउस न आवडणार्या व्यक्ति सुद्धा असतात म्हणून... पण माझ्या आजू बाजुलाच अशी खूप लोक आहेत ज्याना पाउस conditionally आवडतो.
म्हणजे, पाउस आवडतो पण फक्त खिड़कीतून बघायला, सगळे आवरून घराबाहेर पडल्यानंतर पडणारा पाउस नाही आवडत, कॉलेज ला जाताना पडलेला पाउस नाही आवडत, पण येताना पडलेला ठीक वाटतो, पावसातला गारवा छान वाटतो पण चपलेत शिरणारे पाणी नै आवडत... बाप रे...कित्ती त्या terms and conditions पाउस न आवडण्याच्या... असो पाउस न आवडणे काही पाप नाहीये...आणि मी काही कोणाला पाउस आवडण्याची जबरदस्ती सुद्धा नाही करू शकत पण माझ्या साठी हे सगळे खरेच खूप confusing आहे... सव्वा सात ला पडलेला पाउस वाईट वाईट असतो आणि साडे दहा ला पडलेला पाउस छान छान...असे कसे काय...???
मला तर बुवा कधीही , कुठेही, कसाही पडलेला पाउस आवडतो...!!! माझ्या साठी तो सव्वा सात, साडे नऊ, पावणे दहा प्रत्येक वेळी सुंदर च असतो...!!! घरातून बाहेर पडताना, घरी परत येताना कधीही आलेला पाउस मी सारखाच enjoy करते...!!! पावसाच्या प्रत्येक सरीत माझ्या साठी दर वेळी आनंद च आनंद बरासत असतो...!!! So, तुम्हला कसा आवडतो पावसाळा...??? with conditions की without any condition...???
असो तुम्हाला पावसाळा कसाही आवडत असला तरी हा पावसाळा तुम्हला खूप खूप मजा मस्तीचा आणि आनंदाचा जावो ही सदिच्छा.....!!! :) Happy Mansoon...!!!

आई, बाबा आणि consideration...

प्रसंग १ - मी आणि माझ्या दोन मैत्रिणी गप्पा मारत होतो, आणि विषय होता "आई बाबांची ड्रेसिंग स्टाइल" .
हल्ली आपले आई बाबा बदलले आहेत असे आमचे ठाम मत होते. " शूज पासून ते चष्म्याच्या फ्रेम पर्यंत सगळे च एकदम अपडेट झालेय...म्हणजे त्यांची पूर्वीची ती बोअरिंग स्टाइल सोडून एकदम टकाटक रहत आहेत...completely fresh look झालाय यार त्यांचा..." आणि हे आम्हा कोणाच्याच पचनी पडत नव्हते...म्हणजे त्यांची ती बोअरिंग स्टाइल च बरी होती असे वाटायला लागले होते... "ते असतील dudes/ beauties of their time पण आत्ता ते आपले आई बाबा आहेत यार.... don't you think so की त्यानी आपल्या आई बाबां सारखेच राहिले पाहिजे...???" असा काहीसा (वाईट ) attitude होता आमचा.... अर्थात हे सगळे काही आम्ही त्यांच्या पाशी बोलणार नव्हतो की त्याना तसे वागायला ही लावणार नव्हतो पण मनात कुठेतरी हे सगळे होतेच...
प्रसंग २ - क्लास मध्ये आमची इंग्लिश ची mam कशावरून तरी काहीतरी बोलत होती आणि तिने विचारले की "don't you think your mom n dad needs a privacy...???" आणि आम्ही सगळे च एका सुरात नो म्हणालो . आणि आम्हाला त्याचे काही ख़ास वाटले सुद्धा नाही...
पण गेल्या काही दिवसात असे वाटायला लागलेय की अरे आपण आपल्या आई बाबा ना कित्ती गृहीत धरतो नै...
आपल्या शिवाय त्यांचे दुसरे असे parallel world अस्ताच कामा नये , त्यानी सतत आपल्या आई बाबांच्या च भूमिकेत असेल पाहिजे असे काहीसे...
कित्ती दिवसात आई बाबा एकटेच movie, dinner किंवा shopping ला गेलेच नाहीयेत ...अगदीच काही मोजके प्रसंग सोडले ( जेव्हा मीच नाही येणार असे सांगितले होते ) ते सोडले तर ते मला सोडून only for fun उद्देशाने कुठे गेलेच नाहीयेत....
माझे आई बाबा असण्याच्या आधी ते एकमेकांचे काहीतरी लागतात हे विसरलोच होतो की आपण....म्हणून मग त्यांच्या येत्या anniversary ला "तुम्ही दोघेच जा न कुठेतरी मी कशाला पाहिजे " असा सूर लावला पण ते जे बोलले ना ते ऐकून ज़रा बरे वाटले..."आम्ही तुझ्या जन्माच्या आधी कोणाचेही काहीही असलो ना तरी तू आमच्या आयुष्यात आल्या नंतर सगळ्यात आधी आम्ही आमच्या पिल्लू चे आई बाबा आहोत..."
अर्थात आता याच्या पुढे आम्ही सुद्धा they needs a freedom too... हे लक्षात ठेवायचे ठरवले आहे, मात्र आपल्या शिवाय त्यांचे जग पूर्ण होत नाही तेव्हा अगदीच काही वाईट वाटुन घ्यायचे कारण नाही हे ही आम्हाला कळले आहे..... :)

शिक्षणाच्या आयचा घो..!!!

काही दिवसां पूर्वी मी माझ्या काका कड़े गेले होते, तिथे एकदम विचारमग्न अवस्थेत माझी बहिण बसली होती. तिला विचारले तर म्हणाली , " ताई , तुझा advise हवाय मला , मी आत्ता अभ्यास करू की नको करू ग...??? नाही म्हणजे आठवी पर्यंत मी तसेही पास होणारच आहे न म्हणून विचारले...." मग मी थोड़े समजावले तिला की अरे आत्ता पास होशील तू पण मग 9th आणि 10th मध्ये तर करावाच लागेल न अभ्यास. आणि खरेतर 4th to 8th चाच अभ्यास जास्त महत्वाचा असतो , आत्ता अभ्यास केलास तर 9th आणि 10th मध्ये जास्त मेहनत नै करावी लागणार तुला वैगरे वैगरे बौद्धिक घेतले तिचे...!!! तिला समजावले पण मीच गोंधळात पडले . अरे काय हे , काडीचा तरी अर्थ आहे का या GR ला...??? आठवी पर्यंत कोणालाही नापास करणार नाही . विद्यार्थ्यां वरचा ताण दूर करण्यासाठी हा उपाय योजला आहे म्हणे...!! (?????)
अरे @ $ #% $& नो जर खरेच असे काही करायचे असेल न तर आधी सावळा गोंधळ कमी करा तुमच्या व्यवस्थेतला . आम्हाला अभ्यास करून ताण नाही येत हो तर मेहनत करून सुद्धा तुमच्या मुर्खपणा mule भोगावया लागणार्या मनस्तापाचा होतो. रोज नव नविन नियम, अटी, कायदे ...आणि बरे त्याच्या वर सुद्धा ठाम रहायचे नाही. percentile पद्धत काय , online admission काय , जिल्हा quota काय ... अगदी अक्कल नाम शून्य असल्या सारखे वागत असतात.
आम्ही नववीत असताना वर्षाला ६ परीक्षा घेण्याचे ठरवले. आम्ही सुटलो खरेतर दोन वर्षात पण अजुनही हा मूर्ख् पणा सुरु आहे...अरे मुले म्हणजे काय ओझ्याची गाढवे वाटली का याना?? आणि मग ह्या वरुन शिव्या खाल्ल्या की "आठवी पर्यंत नापास च करणार नाही " असा फतवा काढायचा...( ह्या नियमाने काय साध्य होणार आहे खरेच कळले नाहीये मला...)
आमच्या दहावी च्या परिक्षेच्या वेळेला , परीक्षा दोन दिवसांवर आलेली असताना Algebra च्या एक chapter मध्ये सुधारणा पाठवल्या. मग आम्ही सगळे शाळेत गेलो, नविन पद्धत शिकलो, त्या नविन problems च्या आणि त्यांच्या method च्या zerox घेतल्या , आमचा पूर्ण दिवस त्याच्या पाठी वाया घालवला आणि आम्हाला परिक्षेच्या दिवशी कळले की जुन्या method ने sums solve केली तरी चालणार आहे .
आमच्या admissions च्या वेळी तर कहर च केला होता...एका जिल्ह्यातल्या लोकाना दुसर्या जिल्ह्यातल्या कॉलेज मध्ये preference नाही ,( हा सुद्धा एक गाधव पणा चा कळस ह्याने पण काय साध्य झाले मला कळले ले नाहीये...नंतर मग त्यांच्या वर केस केली आणि हा नियन काढून टाकला..पण आमचे जे नुकसान व्हायचे होते ते झालेच....)
खेळ वाटतो का याना शिक्षण म्हणजे...??? आणि आम्ही त्यांच्या तालावर नाचणारी खेळणी...??? ह्यांचे हे असे बिनडोक पणाचे GR निघाले न की खरेच म्हणावसे वाटते " ह्या शिक्षणाच्या आयचा घो..." !!!!

माझी पहिली खादाडी पोस्ट....

आज पर्यंत ब्लॉग विश्वतल्या खाद्य चळ्वळीत माझा मूक सहभाग असायचा , ह्या पुढे मात्र मी सुद्धा सक्रीय व्हायचे ठरवले आहे... खादाडी वर लिहायला कित्ती तरी विषय होते डोक्यात पण पहिली पोस्ट आपल्या सगाल्यान्च्याच आयुष्यात खादाडी ला खर्या अर्थाने सुरुवात करणार्या शाळेतल्या डब्या पासून.... !! इतरांच्या घरातली खाद्य संस्कृति डब्या मुळेच कळते, खादाडी ला सोबत करणारे जीवा भावाचे सोबती इथेच मिळतात म्हणून...!! शाळेत असताना आमचा सगळा ग्रुप अत्यंत खादाड होता, वर्गात शिरल्या बरोबर hiiee, hello करायाच्याही आधी "आज डब्यात काय आहे ?" हे विचारायचो... बाकीचे सगळे आम्हाला खादाड माऊ ग्रुप म्हणायचे... अर्थात त्याला तसे कारण सुद्धा होते, सगळा वर्ग शिस्तीत एक एक डबा आणायचे आणि आम्ही मात्र दोन तीन डबे न्यायचो picnic ला गेल्या सारखे... कधी fruits, कधी स्वीट्स, कधी स्वत: काही ख़ास बनवले असेल तर ते, कधी आजीने करून पाठवलेली लोणची, मुरम्बे ; काही तरी असायचेच. आमच्या ग्रुप ने फक्त पोळी- भाजी खाल्लीये असे झाल्याचे आठवतच नाही, रोजच्या regular डब्या व्यतिरिक्त हे असे subsidiary डबे असायचेच. बर हे सगळे झाल्या नंतर आम्ही "हप्ता वसूली" साठी जायचो, म्हणजे खरेतर आमच्या खाद्य प्रेमाची माहिती असलेले आमचे वर्ग मित्र/मैत्रिणी आम्हाला त्यांचा डबा खायला बोलावायाचे... एकदा अचानक आम्हाला अशी उपरती झाली की अरे एकतर आपण आपले डबे आपल्यातच संपवतो आणि हक्काने जाऊन त्याचे डबे खातो... so, lets stop this...असे ठरले. सो, त्याप्रमाणे आम्ही आमची वसूली बंद केली. एक दोन दिवसंनंतर हे सगळे आमच्या बेंच पाशी हजर, " आला का नाहीत डबा खायला" असा जाब विचारायला ते सुद्धा हातात आमच्या साथी डबे घेउन... :) अजुनही एक वेळ सगळ्यान्ची आडनावे नसतील लक्षात पण कोणाच्या डब्यातले काय काय स्पेशल असायचे ते चांगलेच लक्षात आहे. आणि कोणाच्या आवडीचे असे काही असेल तर आमच्या आया सुद्धा त्या त्या व्यक्ति साठी स्पेशल डबा द्यायच्या. It was not matter of taste only, कारन सगळ्यान कडून recepies घेउन सुद्धा काही ख़ास पदार्थ त्या डब्या तल्या चवीचे बनतच नाहीत... कारण त्यात; " ही चटनी फक्त आणि फक्त मैथिली साठी आहे " असे निक्षून सान्ग्णार्या काकूंचे प्रेम नसते, " I have made this , and its only for you" असे सांगुन इतरांच्या नकळत फक्त मला खायला घालणार्या , Assingnment पूर्ण करण्याच्या घाईत असताना मी जेव्हा डबा अर्धवट टाकुन पळायचे तेव्हा मला स्वता: च्या हाताने भरवणार्या friends चे प्रेम त्यात नसते.....!!! तो डबा , ती मजा मस्ती , गोंधळ , ते प्रेम सगळे खूप खूप miss करत्ये मी........
[ खादाडी पेक्षा Emo च झालीये ही पोस्ट महित्येय मला , पण पहिली पोस्ट मला ह्या विषया वर च टाकायची होती.....] :)

स्नेह मेळावा

खूप खूप खूप मज्जा आली तिथे....!!! जाताना मनात थोड़ी धाकधूक होती, "कसे असतील सगळे? एकतर माझ्या पेक्षा सगळे च जण मोठे... आणि त्यातून मी ज्यांच्याशी ब्लॉग व्यतिरिक्त contact मध्ये आहे ते येणार च नव्हते. so, जरा साशंक च होते मी... पण तिथे गेल्या गेल्या रोहन दादा आणि सुहास दादा ने इतके गोड्ड smile देऊन स्वागत केले की सगल्या शंका विरून गेल्या... आणि पुढचे दोन तीन तास अगदी मज्जेत जाणार याची खात्री पटली...खरेच सगळे खूप खूप छान आहेत... ! आर्यन ( सगळ्यात छोटा ब्लॉगर) फोटो पेक्षा प्रत्यक्षात supper गोड्ड दिसतो...आणि हो त्याच्या ह्या गोड्ड पणाचा source त्याची आई आहे हे सुद्धा कळले. ( फोटो पण काढले आहेत मी त्याचे...पण नंतर तो जरा थकलेला वाटला म्हणून मग फोटो काढणे थांबवले. पहिल्याच भेटीत जास्त irritate करायला नको म्हणून मग शांत बसले... :) ) कांचन ताई पण मस्त आहे अगदी बोलायला.... we r meetng for the first time असे जाणवले च नाही...!! अपर्णा ताई पण खूप छान आहे ( मला chocolate दिले म्हणून नाही हाँ ... खरेच खूप स्वीट आहे ती....) आदित्य दादा भेटला याचा तर जरा जास्तच आनंद झाला कारण ह्या ब्लॉग विश्वात पहिला ब्लॉग त्याचा वाचला होता मी.....आणि त्याची सुपर डुपर fan झाले होते..... !!!
तसे पाहिले सगल्यानाच पण गप्पा मात्र नाही मारता आल्या नीट...एक तर मी जरा लवकरच निघाले ( मैत्रिणी च्या घरी नाईट आउट ला येईन असे promise केले होते हे एक कारण आणि दुसरे म्हणजे मी घरून जास्त खाऊन आले म्हणून मेळाव्याला काही खाल्ले नाही आणि नंतर ७.३० - ८ वाजता खूप भूक लागली होती...)
पण ह्या सगळ्या मुले मी हेरंब दादा चा फ़ोन आणि ग्रुप फोटो miss केला... :(
असो, एकंदरीतच खूप धमाल आली.... so, I have to say THANKS to रोहन दादा, कांचन ताई and महेंद्र काका !
आत्ता पर्यंत माझ्या creation ला लोक माझ्या मुळे ओळखायचे "हे मैथिली ने लिहिलेय" हे नेहमीच ऐकायचे... ह्या वेळी पहिल्यांदाच माझ्या creation मुळे मला ओळख मिळाली होती..." अच्छा ती मैथिली थिंक्स वाली मैथिली तू आहेस तर..." हे ऐकायला खूप मस्त वाटत होते...!!! :) :) :)
पुन्हा भेटूयात मग लवकरच..... आपल्या राहिलेल्या गप्पा मारायला..... :)

माझा बालिशपणा

हेरंब दादा ने टाकलेल्या पोस्ट मुळे मी सुद्धा inspire झाले ह्या विषयावर लिहायला.... तर मी बालिश आहे असे सगळे म्हणतात, मैथिली साठी सिमिलर वर्ड म्हणजे childishness असे माझ्या मित्र मंडळाचे ठाम मत आहे...
आणि हो मला सुद्धा मान्य आहे हे... मी वागतेच तसे...
१ मी मस्त पैकी bright colours वापरते...( हे सुद्धा एक बालिशपणा चे लक्षण आहे आजकाल ) [ त्यामुले आमच्यात पोल्का dots , मोठी मोठी फुले , कार्टून characters असलेल्या कपड्या ना मैथिली'स स्टाइल असे नाव पडले आहे ]
२ हेल्लो किटी , bunny, मिक्की माउस , पूह etc ची stationary वापरते।
३ भर पावसात छत्री मिटून चालते, पावसाळ्य़ात साचलेल्या डबक्यात उडी मारते
४ मेल्ट झालेली मऊ मऊ chocolates खायला मला प्रचंड आवडते
५ मी आजूबाजूच्या लहान मुलांशी त्यांचे खेळ खेळते
खरेतर अजुन बरेच काही आहे पण सद्ध्या आठवत नाहीये माझे मलाच की मी काय काय बालिशपना करते...
आणि मला नाही लाज वाटत बुवा हे सगळे करायला...
फिल्मी gossips , इतरांची affairs ह्या गप्पां पेक्षा , " तिथे boundry , इथे सिक्स आणि त्या तिथे directआउट हाँ..." हयात जास्त मज्जा येते मला। ABC ने XYZ ला काय गिफ्ट दिले ह्या वर चर्चा करण्या पेक्षा वाळू चा किल्ला करायला आवडते मला... Whts wrong in it yaar??? I proud to b childish....
अर्थात माझे friends मला जरा जास्तच बच्चू समजतात। त्याना काही ख़ास बोलायाचे असेल तर " बाल मनावर वाईट परिणाम होतील " असे सांगुन दूर पाठवतात। त्यांचे काही जोक्स सुरु असतील आणि एखाद्याला ते कलले नाही तर मला समजले का विचारतात आणि मी हो उत्तर दिल्या वर " देख इस छोटू को भी समझा यार..." असे म्हणतात... , road cross करताना माझा हात पकडतात...पण असो त्यामुले माझे चांगले लाड होतात, हट्ट पुरवले जातात...
so, मी enjoy करते हे सगळे... मला जेव्हा जेव्हा जे जे करावासे वाटते मी कशाचीही पर्वा न करता करू शकते हेच काय कमी आहे????

नीळा थेंब.....

काल मी माझ्या आजी कड़े गेले होते, तेव्हा स्टेशन वर न मी एक दृश्य पाहिले...म्हटले तर खूप फालतू आणि म्हटले तर मन हेलावून टाकणारे...
एक रंगारी स्टेशन वरचे बाकडे की काहीतरी रंगवत होता, त्याच्या हातून दोन तीन थेंब उडाले होते... आणि त्या स्टेशन वरच काम करणारी एक कामगार स्त्री त्या थेम्बात बोट बुडवून स्वताच्या रापलेल्या, पोळून निघालेल्या पायांची नखे रंगवत होती.......त्याना सजवत होती.... !!!
एक स्त्री म्हणून सजन्याचा , सुंदर दिसण्याचा
हक्क त्यानाही आहेच की...माणूस म्हणून आनंदी राहण्याचा हक्क आहे...पण त्याना मात्र तो नाही मिळत....कुठल्या जन्मीच्या पापा मुळे माहित नाही पण मिळत नाही एवढे नक्की....!!!
पायाना nail paint लावले नाही म्हणून ''मरत'' नाही कोणी पण Right To Be Happy त्याना मिळत नाही एवढे नक्की...
खरेतर काल दिवस भराच्या मजा मस्तीत विसरून ही गेले होते हे सगळे पण आज मावशीने दिलेली Gifts कपाटात ठेवता ठेवता खालच्या Nail paints च्या बॉक्स वर नजर पडली..... त्यात ठेवलेली ती कित्तीतरी रंगांची Lakme , ELLE 18 ची Nail Paints आणि डोळ्या समोर पटकन चमकून गेला तिचे पाय सजवणारा तो निळ्सर थेंब .....!!!!!

बारावीची परीक्षा.........

बारावीच्या परीक्षेला दोन दिवस उरलेत फक्त... (आणि माझे हे असे कीड़े चलालेयत ) असो...... तर ह्यावेळी अजिबातच टेंशन आलेले नाहिये आम्हाला आणि त्यामुळे त्याचीच चिंता वाटतेय , की कित्ती कूल आहोत आपण ( खरेतर ठंड , मख्ख वैगरे)

बोर्डाची परीक्षा असल्यासारखे वाटतच नाहीये ..दहावीच्या वेळी कसले Hyper झालो होतो आपण वैगरे वैगरे आठवून कसेनुसे होते...

काय होणार आमचे देव च जाणे ( इति बारावी विद्यार्थी सम दुखी आई परिषद् )

पण खरय काय होणारे देवालाच ठाउक.... ह्या वेळी तरी सगळे नीट पार पडून देत ... दहावीच्या वेळी जसा गोंधळ झाला तसे काहीही न होता निदान आत्ता तरी चांगल्या कॉलेज मध्ये Admission मिळो.....

SO थोडक्यात I really really need Best wishes for exam and specially for the period after our results......

गांधी घराण्याच्या चपला

नवीन पिढी - नवीन चपला - आणि लाळघोटे पणा करणारे आपले नव नवीन मंत्री....
आजच राहुल गांधीचे बूट उचलून आपले गृह राज्य मंत्री रमेश बागवे यांनी 'सुहाने कल की यांदे' जागवली...
ग्यानी झेलसिंह यांनी इंदिरा गांधींच्या चपला उचलण्याची तयारी दाखवली होती आणि महाराष्ट्राचे मुख्यमंत्री श्रीयुत शंकर राव चव्हाण यांनी संजीव गांधींच्या चपला उचलल्या...
अरे काय ???? गांधी काय राजे आहेत का देशाचे??? कित्ती हा लाळ घोटे पणा..... इतकी गुलामी वृत्ती....का? कशासाठी? पदासाठी? स्वाभिमान, आत्म सन्मान सगळे विकून खाल्ले या लोकानी? आत्ता अजून एक करा....... ओंजल धरून उभे रहा त्यांच्या पुढे आणि म्हणाव थूंका याच्यात..... एवढे एकाच बाकी ठेवलय। तेही करतीलच म्हणा , सांगायची गरजच नाही त्याना .... लवकरच काना वर येइल अशी काही बातमी .............. लाज कशी वाटत नाही याना देव जाने....
संताप संताप होतोय जिवाचा...........
अत्यंत बेकार झालिये ही पोस्ट माहित्ये मला पण तिडीक गेली डोक्यात आणि लिहावसे वाटले म्हणून लिहिले.....
बाकी चूक भूल द्यावी घ्यावी

slam पोस्ट

किती दिवसांनंतर काहीतरी लिहित्येय मी ब्लॉग वर.......
ह्या प्रश्न उत्तर कार्यक्रमा मुळे मला slam बुक भरून घेणे देणे ह्याची आठवण झाली ..... एक हे कारण आणि दुसरे म्हणजे मला ह्यासाठी फार डोके चालवण्याची गरज पडणार नाही....... तेव्हा लिहितेच आत्ता
तर...........
1. Where is your cell phone?
* माहीत नाही, शोधावा लागेल मिस कॉल देऊन।
2. Your hair?
* कुरळे कुरळे आहेत फार आणि गुंततात सुद्धा खूप..... I just hate my hairs.....
3. Your mother
* छान आहे खूप
4. Your father
* Kind of my good friend
5. Your fav. food
* मी बनवते ते सगलेच आवडते मला , ( निदान मला तरी)
6. Your dream last night
* विचित्र होते खूप, माझी एक फ्रेंड २०० रुपयाला एक शेंग दाना विकत घेत होती असे काहीतरी होते। काहीही स्वप्ने पडतात बुवा मला
7. Your fav. drink
* गरम गरम coffee
8. Your dream/ goal
* सध्यातरी कॉलेज बदलायचे आहे मला
9. What room are you in
* Bedroom
10. Your hobby
* Eating and sleeping..... grr....zzzzz
11. Your fear
* सध्यातरी काहीच आठवत नाहिये
12. Where do you want to be in 6 years
* बाप रे खूप पुढचे झाले राव हे
13. Where were you last night?
* घरीच होते
14. something you aren't diplomatic?
* Didn't get it..... :(
15. Muffins?
* Ohh...... मी स्वताच एक स्वीट muffin आहें ( बास झाले )
16. Wish list them
* Huh??? म्हणजे ???
17. Where did you grow up?
* मोठेपणी '' ठाणे '' असे सांगेन मी कारण अजून मी पूर्ण grown up झाले कुठे?
18. Last thing you did
* झोपले होते
19. What are you wearing?
* T shirt and Track pant
20. Your t.v.
* t.v. कधी च आमचा नसतो तो आईचाच असतो फक्त
21. Your pets
* आई नाही म्हणते पेट ठेवायला कारण मी त्यांचे काहीही करणार नाही याची खात्री आहें तिला
22. Friends
* खूप आहेत पण त्यातले फार थोड़े खास ह्या वर्गात मोडतात
23. Your life
* सध्या irritating आहें
24. Your mood
* अभ्यास सोडून सगळे करायचा मूड आहें माझा
25. Missing someone
* Actually missing something....... my school
26. Vehicle
* सध्या तरी आई बाबांची गाडीच स्वताची म्हणावी लागत्ये , पुढे बघू .........
27. Some thing you are not wearing?
* My hello kity pendent......तुटले आहें सध्या
28. Your fav. store
* कॉलेज च्या समोरची Xerox centres .... फार उपयोगी पडतात.......
29. Your fav. color
* Black and White
30. When was the last time you laughed
* आठवत नाहिये .......... गेले दोन तिन दिवस झोपन्यताच गेले आहेत
31. Last time you cried
* तेहि नाही आठवत आहें
32. Your best friend
* they are indivisible part of my life..................
33. One place that you go to over and over
* College and home..............अजून कुठे जाणार ???
34. One person who emails me reguraly
* No one... सगलेच अभ्यासात मग्न आहेत......
35. Fav. place to eat
* Pop tets , pizza hut, ... etc.....